پس از گذشت دو ماه این بیمار که نام و مشخصات وی همچنان مخفی مانده است توانست اعمال اولیه ای مانند حس بویایی و توانایی نوشیدن را توسط صورت جدید خود انجام دهد. وی در حال حاضر از بیمارستان مرخص شده و دوره بهبود خود را سپری می کند.
به گفته پزشک جراح این زن بینی و لب بالایی خود را به طور کامل از دست داده بود اما اکنون قادر است به راحتی غذا خورده و طعم و بوی آن را آزمایش کند.
انجام پیوندهای قلب، کلیه، کبد و حتی شش طی دهه های اخیر امری رایج بوده و به تکرار انجام می گیرد اما پیوند قسمتی از بدن که از انواع متنوعی از سلولها، ماهیچه ها، پوست و استخوان تشکیل شده است امری بسیار پیچیده تر و دور از دسترس تر به شمار می رود.
اولین پیوند دست در سال 1999 و اولین پیوند مختصر صورت در سال 2005 ممکن شد. با این حال در جراحی که توسط سایمیونو با موفقیت به اتمام رسیده 80 درصد از صورت فرد اهدا کننده به صورت بیمار پیوند زده شده است.
این جراح به همراه تیم جراحی خود به مدت یک سال با تمرین بر روی نمونه های حیوانی بر روی این جراحی تحقیق کرده بودند. برای مثال پیوند کامل صورت در یک موش 6 ساعت از زمان این گروه جراحی را گرفته بود. طی دهه گذشته تیم جراحی کلینیک کلیولند بالغ بر هزار پیوند صورت را در انواع مختلف به منظور درک عوامل پس زدن سلولهای خارجی توسط صورت بر روی موشها به انجام رساندند.
به گفته سایمیونو پیوند صورت آخرین راهی است که برای بیماریهای بسیار خاص مورد استفاده قرار خواهد گرفت. بیمارانی که نیازمند صورتی جدید هستند گزینه های انتخاب محدودی خواهند داشت. پوست مورد نیاز برای انجام این پیوند را می توان از بدن خود بیمار تهیه کرد که به دلیل متفاوت بودن نوع این پوستها ظاهر فرد متفاوت شده و صورت وی به صورت سوخته شباهت خواهد یافت.
استفاده از قسمتهای دیگری به جز بازو، شکم و یا ران پا برای پیوند کامل صورت نیز نیازمند بیش از 100 اینچ مربع پوست خواهد بود که هیچ یک از اندامهای بدن از چنین حجم پوستی برخوردار نیستند.
به گزارش مهر ، به همین دلیل سایمیونو از پوست فردی دیگر برای انجام این کار سود جست که این نیز به گفته متخصصان و به دلیل ایجاد چهره ای کاملا متفاوت در فرد برای وی در زندگی جدیدش مشکلاتی را به وجود خواهد آورد. لذا برخی از متخصصان از جمله کارسون استرانگ پروفسور اصول اخلاقی و ارزشهای انسانی در دانشگاه پزشکی تنسی انجام چنین جراحی هایی را برای بیماران به طور صرف مفید نمی دانند.
بر اساس گزارش ویرد، با این حال سایمیونو انجام چنین جراحی را جدا از اصول ارزشی و اخلاقی دانسته و آن را درخواستی عاطفی برای کمک به زنی می داند که تمام صورت خود را در اثر سوختگی شدید در افغانستان از دست داده است.
وی در جواب به همکارانش در پاسخ به اینکه چرا باید پیوند صورت در جهان انجام بگیرد پاسخ می دهد : مواجه شدن با زندگی بدون داشتن صورت بسیار دردناک و طاقت فرسا خواهد بود.
نظر شما